09 Ağustos günü, biz İstanbuldayken, ikindi vakti yani güpegündüz, hem de şu mübarek
günde evimize hırsız girmiş ve malesef evimizden pek çok şeyi
götürmüşler.
--------------------
2001 yılından beri biriktirdiğim tüm resimlerim, yazılarım, çalışmalarım,
Askerlik anılarım,
Lise, üniversite fotoğraflarım,
Bütün özel fotoğraflarım, arkadaşlarımın fotoğrafları,
Tatil hatıralarım,
Önemli, önemsiz tüm yazışmalarım...
Bugün hiçbiri yok artık.
--------------------
Daha da acısı,
Anneciğimin, babacığım dişinden tırnağından arttırıp da 30 yıldır eve ilk defa yeni birşey girsin de birazcık sevinelim diye aldığı o televizyonumuz.
Erteleme kampanyası diye sevinip de aldığımız televizyonumuzun ve bilgisayarımızın daha taksidini ödemeye bile başlamadık.
Ancak,
Maddiyatında değilim ama, işin manevi boyutu, bize yaşattığı şok ve bir daha asla yerine gelemeyecek şeyler,
Hele de annemin evin darmadağın halini görünce o acı çığlığı atması...
Hiçbirşey değil onlar mahfetti beni.
--------------------
Herşeye rağmen annemle, babamla, sağlıkla sıhhatle bir aradayız, arada espiri bile yapabiliyor ve bu acıyı aratacak daha büyük acılardan Allah'a sığınıyoruz.
Şu mübarek günlerde bizi de
dularınızda anarsanız arkadaşınız olarak beni çok mutlu edersiniz.
İnşallah eşyalarımız evimize güzelce döner, inşallah şu sıkıntılarımız
biter.
Sizleri çok seviyorum arkadaşlar. Allah'ım hepimizi böyle zor durumlarda kalmaktan korusun...
Koşabilirim ama çok hızlı değil, sıçrayabilirim ama çok yükseğe değil, yaşarım ama sonsuza dek değil, ölürüm ama gönül rahatlığıyla değil...
5 dil bilirim ama konuşamam, onlarca yemek bilirim ama yapamam, harika şarkılar dinlerim ama söyleyemem, gidilecek mükemmel yerler bilirim ama gidemem...
Ayrıca burada okuduklarınız arasında bazen saçma sapan bitmiş, olmadık yerlerinde olmadık harfler kelimeler çıkmış cümleler görürseniz, bilin ki bir yerlerde saçmalayan bir server var. Anlayamadığım bir sebepten bazen cümleler birbirinin içine giriyor, 16 kere yeniden yazmak zorunda kalıyorum. Affınıza iltica ederim...