Az önce aylardır görüşmediğim bir arkadaşımın "ilk kutlayan" mesajını ve annemin başucuma bıraktığı "akşama iş icat etme, seni doğuracağız" mesajını almamla birlikte hatırladım.
Neyi?
Doğum günümü.
O değil de, hani dünyayı, sağı solu, öteyi beriyi çoktan bırakıp gitmiştim ama...
Yahu ben kendi kendimi ne ara terkettim bu kadar?
Böyle önemli günler ve haftalar şurada bir iki yıl öncesine kadar benim için çok önemliydi. El alemin evlilik yıl dönümlerini eşlerinden önce ben kutlardım, yok doğumları şunları bunları falan...
Hepsinden de pek güzel karşılıklar alarak sepetlendik gerçi ya!
İyi de insan kendi doğum gününü unutur mu ya?
Benim bile başıma geldiyse artık eller günler ne yapmasın?
-----------------------------
Hasılı;
27 yıldır güzel birşeyler olmasını bekliyoruz. İstemek başarmanın yarısıymış, kalan yarısı da başımıza, hayırlısı bakalım.
