Çıkan kısmın özeti:
Geçen bölümümüzde Syrano başta kendi olmak üzere pek çok şeyi anlamlandıramamış, bunların bir bölümünü okurcan ve okursularla paylaşmış, fikir teatilerine, beyin fırtınalarına, zihin kasırgalarına, kardiyovasküler tufanlarına gark olmuştu.
Bu kısımda da başınıza gelecekler aynı, hağzır olun.
Ha bir de ara sıra popo diyeceğim, belki memiş, bazen biraz da lanet olsun adamım falan diyeceğim, azıcık da edepsiz kız ve kaka çocuk resmi koyacağım, sonra "Anaaaaa Syrano popo dediiii" diye kızılmasın, uyardım, +18 bilem dedim bak!
------------------------------------
Orta Parmak Göstermenin Karşı Konulmaz Cazibesi
Türk okçuluğunda "metçik çekmek" olarak bilinen, halk arasında "meççik", "cüççük" gibi versiyonları bulunabilen, günümüzde "NIIIAAAAAHHHHHH" hareketi olarak bildiğimiz hareketin ecnebicesidir bu orta parmakgiller.
Kısaca "gerçekleştiremediğim ve/veya katılamadığım için üzgünüm, onun yerine sana bu orta parmağımı veriyorum, bunu mevzu bahis konuda istediğin gibi kullanabilirsin" hareketi olarak değerlendirilir.
Ancak neden sürekli değerlendirilir?
Yani neden vara yoğa gösteriliyor bu orta parmak? Bu kadar ucuz mu? Tek suçu en uzun parmak olması mı? Yüzük parmağının tendonlarının kendisine bağlı olması, biri oynamadan diğerinin oynayamaması bununla alakalı mı?
Avril Lavigne'den İbrahim Tatlıses'in oğluna, hala kızı Rihanna'dan, köyümün güzeli Eminem'e, eski mista presidınt Wolkır Bush'tan, Kraliçe İkinci Elizıbıt'ta, örnek insan Okan Bayülgen'den, o kadar da örnek olmayan insan Muhtar Emmi'ye...
Bir önü alınamaz vak'a, bir gereksiz uğraş!
Aslanlar gibi "Meççik"imiz dururken ne münasebet ayrıca elin ecnebisinin midıl fingırı hem?
------------------------------------
Acı-Sıkıntı-Vurgun ve Eş Değerde "Metanet" Yarıştırmaca
Bakın bunu çok güzel açıklayım size,
Çünkü sıkıntılarımı açtığım her bir kişinin yarısında bunu gözlemledim ben.
Örneğin, böyle ender rastlanan bir kaza olarak, yolda bir kakalak ezmişimdir yanlışlıkla ve bu durum beni ziyadesiyle üzmüştür.
Yaşadığım vicdan azabı dayanılmaz bir hal alınca gitmişimdir bir arkadaşıma, hüngür züngür anlatmışımdır bu vahim faciayı.
Veeeeeeee, ta ta ta taaaammmm:
-Ya abi bak ben de kakalak ezdim, üstelik eşi ve çocuklarının gözü önünde, hatta kakalakın abi yapma etme, çığlıklarını bile dinlemeden. Ama bak ben hiç ağlıyor muyum,hiç zırlıyor muyum senin gibi?
Vs... vs... vs...
Haydi kakalak ezmek ender bir durum, insanın başına hayatında 1000-2000 kez falan gelir.
En akla hayale gelmedik ailevi sorunlar da bile böyledir bu.
Babam mı hastadır? Muhakkakki anlattığım kişinin de babası zamanında çok hastadır, hatta onun bir arkadaşının babası hâlâ hastadır ama bir bakayımdır, hiç yıkılıyor mudur? Hiç üzülüyor mudur?
Taşıyamadığım bir zirilyon tane sıkıntı beni ilaçlara bağımlı hale getirmiştir ve bunu paylaşma gafletinde bulunmuşumdur. Hay bulunmaz komaz olayımdır!
Bak onun da kayınçosu geçenlerde Bipolar bozukluktan tedavi görmüştür, şimdi turp gibidir. Hatta kendisi de bir dönem Abuzittinci Dereceden Şizofreni yaşamıştır ama bu iş ilaçla olacak iş değildir, irade işidir, bilek işidir, yürek işidir!
Hatta ve hatta bunun bir üst boyutu da vardır ki ona tıp dilinde "Bak Şimdi Konuşturma Beni Sendromu" denmektedir.
Bir bak şimdi beni konuşturma müptelası günde en az 1000 kadar dertle böyle başa çıkabilmektedir.
Bu arkadaşlar, en duyulmadık dertlerde susmuş, en çekilmedik acıları çekmiş, en umulmadık vurgunları yemiş ve fakat hiç laf etmemiştir.
En önemlisi de tamamen haklıdırlar.
Ve buna rağmen susmuşlardır.
Bu nedenle siz, yada en azından konu itibarıyla ben, susmalıyımdır, dert çekmemeliyimdir, zaten çektiğim de dert falan değildir, *ok yemekteyimdir, kimimdir ki zaten ben?
Aslında gerçekten de eşeklik bendedir, ne diye anlatıyorsam derdimi el aleme!
Hıhhh...
------------------------------------
Şaapma Sahnesi Olmayan Film & Klip & Görsel Olmaması
Tamam anladık, cinsel özgürlükten yanasınız.
Peki peki anladık, yeni nesil yeniliklere açık, cinselliğinin farkında, ürkek, çekingen, olmayan, icabında malı vurdu mu veya kutuyu açtı mı yeri göğü inleten bir nesil olmalı.
Elllbette ki ona da okey, çocuklarımız neden cinselliklerinden korksunlar ki canııım? O da hayatın yemek, içmek ve dahi sıçmak kadar doğal bir eylemi değil mi?
Yalnız işte konu anlamlandıramam olunca, mazur görün anlamlandıramadığım bir şey var.
Neden bir kemancının hayatını izlerken, hatunun kemanın yayıyla kendi kendine hallendiğini görmek zorundayım?
Neden esas kız ilerleyen sahnelerde bebek sahibi olacak diye, 23 dakika 48 saniye boyunca en soprano seslerle ve en erotik kaslarla, çocuk yapım aşamasını görmem gerekiyor?
Yengem Fas'ın birbirinden ulvi ve sufi sokaklarında kaybolmuşken neden ilerleyen bölümlerde karavanın birine dalıp, tanışalı 16 saniye olmuş bir başka yengemle, hiç olmayan uzuvlarıyla, sanki varmışçasına operasyondan operasyona koşmak zorunda?
Yani mesela köle kız Genelva, efendisinden sağlam bir tokat yeyip, yarın sabah da arkadaşlarına "sahip Tommy bana tecavüz etmek, benim de hoşuma gitmek, ben var bulutlarda uçmak" dese, başından geçen acı deneyimin ne olduğunu ve intikamının sebebini bir izleyici olarak ben anlayamacak mıyım?
Tecavüzü çelik-çomak oynamak yada portakal soslu pekin ördeği yapmak mı zannediyorum acaba ben? Ya da biz?
Mesela değil 40, 80 yıl da düşünsem o işin "burun" sokarak yapılabileceği aklıma gelmezdi benim.
Yapılıyormuş demek!
Ufkum açık havada 20 kilometreydi, o sahneyi izledim ve rahat bi 30-40 kilometre falan oldu valla.
Öpüşmeyi koklaşmayı falan tamam artık istesek de istemesek de kabul ettik. Ama ille de sevişme... Paldır küldür hem de! Ayrıca ona da sevişme denirse artık!
Yani bin yılın filmi Rüzgar Gibi Geçti'deki aşk sahnesi aşk değil, o kadının şerefsizliği şerefsizlik değil, o film ezik, salak, çocuksu... Ama Antichrist'deki aşk (!) sahnesi mesela tam olması gerektiği gibi. Zaten işi cinselliğe indirgediğimiz için anlayamıyoruz biz meseleyi, yoksa orada önemli olan Dafoe'nin poposu değil, kadınlardaki varoluşsal groteski eleştiriyorlar, iz düşümsel paradigmalar endoplazmik retikulumumuzu pozitif etkiliyor dikkatle izlersek bak, göremiyoruz yoksa!
Ahhh biz eski kafalılar yok muyuz zateeeeennnn!!!!
Memeyse meme yani.
İyi, anladık, memen var, benim kafamdan da büyük, aferim. Aman da ne güzel cinsellik, pek güzel şey cinsellik, baba bana cinsellik al, ben bugün cinsellik gördüm, Oya evde bana cinsellik verdi...
Bu mudur yani?
Bu tip konulara takan bir kendimi gördüm, bir de ecnebi tarikatları araştıran gizli ajanları.
Meğerse o sahnelerde izleyicilere gizli mesaj mı ne veriliyormuş, oyuncular da seks kölesiymiş, film bitince hepimiz CocaCola içmek isteyecekmişiz, zaten kadının şeyinde de İlluminati üçgeni varmış!!!
Yalnız ailecek film izlerken çıkmazsa karşımıza seviniriz.
Bir umut Noah'ı izledik, orada da Emma Watson kızımız kısırlığından mucizevi bir şekilde kurtulduğunu ispat edebilmek için "bakın isteyince nasıl da sevişebiliyorum, çatlayın" diyerek hafif bir girizgah yaptı gerçi, yapmadı değil.
Ama ben salak olduğum için ve sevişme sürecindeki tüm o boğuşmaları ve çığlıkları da duymadığım için ikna olmadım, bence arada yastık vardı, evet, hıı hıı!!!
Aman canım neyse peygamber hayatı izleyeceğiz diye cinsellikten mahrum kalacak değiliz ya...
Neyse, burun iyidir iyi, yazdık bir kenara.
Kastettiğimiz bu olmasa da...
------------------------------------
Yukarı Tükürsem Lezbiyen, Aşağı Tükürsem Gay Çıkması
Sırf bu yüzden tükürmeyi bıraktım ben arkadaş.
Artık dizini kırıp örgü örmeye başlayacak, iki ters bir düz gidecek yaşa gelmiş Jodie Foster teyzem bile üşenmemiş kalkmış bir kız arkadaş bulmuş, nikahı da basmış. Biz erkek halimizle şu yaşta bulamazken!...
Artık lise zamanlarında Tiziano Ferro dinleyerek hallerden hallere giren kız arkadaşlarımıza hiç değinmiyorum bile. "Vay bilmemnenin çocuğu" diyerek orijinal cd'sini kıranını gördüm. Bari cd'yi kırmayaydı iyiydi.
Bak az önceki film mevzuu burada da devreye giriyor.
Öpüşmeyi anladık.
Yamışmayı kabul ettik.
Kakışmaya bile "lanet olsun tamam peki" dedik.
Bu sefer bize fizik derslerinde öğrettiklerinin aksine zıt kutupların değil, aynı kutuplarında birbirilerini çekebileceklerini öğrendik.
Ki bu hususta The Family Stone (2005) filmini tek geçerim.Konusu aşağı yukarı şöyle:
Merhaba biz kelli felli, yaşını başını almış eşcinsel bir çiftiz. Hâlâ anamız babamızla yaşıyoruz ama eşcinseliz yani.
Filmde ailemize yeni bir gelin katılıyor ama ailemiz onu pek uygun görmüyor, çünkü onların ki normal bir birliktelik. Ama bizi kabul ediyorlar çünkü biz eşcinseliz.
Ara sıra kayıp düşerek komiklikler yapıyoruz, annemiz de kanser hastası ve bu bir melodram ama biz eşcinseliz.
Aslında filmin konusuyla uzaktan yakından alakamız yok. Yönetmen sansasyonel olsun diye eşcinsellik ögesi koymak istemiş, koymuş.
Sahi eşcinsel olduğumuzu söylemiş miydik?
Yani Offenbach'ın o dillere destan, insanı dünyalardan dünyalara sürükleyen ve fakat lezbiyen temalı Barcarolle'si sıradan, etkileyici değil, duygusal açıdan boş, sansasyonel değil.
Ama Blue Is the Warmest Color, çok iyi, çok şahane! Bir genç kızın cinsel kimliğini tanımlaması en iyi böyle anlatılır. Hepimiz mavi saçlı kızlara aşık olup,sinema tarihinin tek planda çekilmiş, kesintisiz en uzun lezbiyen sevişme sahnesi rekorunu hiiiç de öyle hallenmeden izlemeli ve sonra uzuuuun uzuuun psikolojik analizler yapmalıyız.
Aksanını sevdiğim, kısık gözlerine yandığım, farecik burnuna öldüğüm, minyon minyon tiplerine ekmek bandığım Björk'üm. Anladık, aşk dolusun, All is Full of Love'sın, hatta böyle robotiksin, teknolojiksin.
Ama neden robotların lezbiyen? Neden yani? Fabrika ayarlarıyla mı oynadılar, kablolarından hidrolik yağı yerine östrojen mi akıyor, nedir yani?
Voltran da gay mı yoksa?
Ama şimdi de eşcinsel arkadaşlar çıkacak beni hadım etmekle veya madam etmekle tehdit edecekler, homofobik, zomofobik, fobofobik belleyecekler. Peşinen söyleyim, hiç birisiyle zerre kadar sorunum yok. "Bakın benim de eşcinsel arkadaşım var, hatta komşumuz var o eşcinsel mesela" diyemeyeceğim özür dilerim, ama bir sorunum da yok yani.
Benim sorunum süpriz yumurtadan kurşun asker değil lezbiyen çıkması, ünlü sanatçının şarkısını tersten dinleyecek olursam birden gaya dönüşmem, hele hele pH değeri belli bir orandan yüksek su içecek olursam doğrudan biseksüele dönüşecek olmam tehlikesi!
Eskiden böyle değildi, dutluktu hep buralar, topumuz inşaata kaçmazdı, kaçarsa da gider alır gelir oyuna devam ederdik. Gaylik veya lezbiyenlik olgusu üvey babamızdan ve üst sınıftaki azgın ablalardan aşılanmazdı bize.
Ha kızlar pantolon giyerlerse veya soğuk taşa otururlarsa büyüdüklerinde erkek gibi olma, erkekler de çok sakız çiğnerse veya renkli boyalarla fazla haşır neşir olursa kız gibi olma korkusu taşıyorlardı.
Bir de gökkuşağının altından geçen kız erkeğe, erkek de kıza dönüşüyordu.
Ama hepsi o kadar!!!
Şimdi elektrik prizine baksak cinsel haz alıyoruz, cinsel tercih olarak değil, politik duruş olarak transseksüelliği seçiyoruz (nasıl oluyorsa artık), bir gayın selamını almazsak gay çok kırılıyor, bir de erkekler malum sitelerde özellikle lezbiyen videoları aratıyor, hatta kız arkadaşlarından da aynı performansı istiyorlar.
Gerizekalıca bir şey söylüyor olabilirim ama sevgilisinin lezbiyen olduğunu söyleyen erkek, nasıl bir muamele bekleyebilir ki? Arkadaş, kızın ilgisi sana değil bir kere, artı o lezbiyense senin nasıl sevgilin, sen erkeksen o nasıl lezbiyen!!! Ne o öyle??
Zaten duyduğuma göre, Sodom'a da yanlışlıkla meteor düşmüş, bütün olan biten buymuş. Yoksa tanrı manrı falan yokmuş işin içinde. Bizzat kendisi söyledi bana yaaaa!!! Meteor yani, tanrı değil ihi ihi :)
Polis Akademisi Serisinin efsanevi Blue Oyster Bar'ı.
Bir o kadar efsanevi El Bimbo dansı.
Ve hemen ardından, yaş kemale erdiğindeki
"Anaaa, meğer o iri yarı adamlar şöyle böyleymiş laaaan" keşfi.
Ne bilelim bea, çocuktuk daha :)
------------------------------------
Herkese ve Herşeye Rağmen, Fütursuzca Siyaset
Direk örneğe girmek istiyorum, kendimi tutamayaraktan.
Tek bir örnek vereceğim ama siz bunu yan yatmış sekiz ile çarpın.
Annemle alışverişteyiz ve benden 5 yaş küçük ancak hayata da benden çoooook erken atılmış bir öğrencisinin dükkanına gidiyoruz.
Annem çocuğun halini hatrını ve mütakiben geçimini meçimini soruyor ve çocuk da sanki yıllarca bu cevabı verebilmek için kendini hazırlamışçasına cevabı yapıştırıyor.
- Nosssun be öğğrtttmenim yeaaa, bu başımızdaki şerefsizler çalıp çırpaken bize ekmek düşer mi hiiijjj???
Biz patronu sanıyoruz ve fakat hayır, değil, bildiğin hökümat!
Mesele hükümet hakkında onun düşündükleri değil, hükümet hakkında öğretmeninin düşündükleri de değil, aynı görüşte olup olmamaları da değil!
Mesele, benim bile kendi annem, babamla, böyle bilmemneyimi sallaya sallaya siyaset atıp tutamayışım. Kaldı ki öğretmenimle!
Ki fakültesini de seve seve okuduğum bir merettir bu siyaset!
Ancak ben,evet ben,
Daha ilkokuldayken kara sakallı dede Hasan Nasrallah ile, ortaokuldayken ak sakallı dede Karl Marx ile haşır neşir olmama rağmen,
Lisede ve üniversitede bilumum orijinal ve marjinal gruplar tarafından içine atılmadığım karambol kalmamasına rağmen,
Değil herhangi bir öğretmenimle, değil en yakın arkadaşımla...
Daha annemle babamla bile daha bir kere tartışmış değiliz diyalektik materyalizmin kuramsal sorunlarını.
Peki nereden geliyor bu samimiyet?
Bir de savunmaya bak:
-Yea öğrttmenim , o partisini de gördük, bu partisini de gördük, hepsi de aynı malın laciverti değil mi allasen?
Haydi oğlan bu lafı bana dese diyeceğim arada 5 yaş var ama olsun aynı kuşak sayılırız.
Ulan IMF'nin Çocuğu (ayy... ağır oldu bu!)
Senin koyun gütmüşlüğün kadar karşındaki öğretmenin çoban dövmüşlüğü var lan!
Daha yaşın kaç, boyun kaç, kilon kaç, daha ne gördün ki sen lan domalan mantarı!
Oldu iki masa atalım ortaya da siz rahat rahat kahvehanede vatan kurtarın.
Babanın oğlu mu karşındaki, öğretmenin lan!
Ben kendim konuşmaya utanıyorum, adamdaki rahatlığa bak...
Zamanında multi-demokrat Aysun Kayacı hanımefendileri "Dağdaki çobanın oyuyla benimki bir mi?" diye bir sual buyurmuşlardı.
Ardından über-zeka Erkan Petekkaya beyefendileri "Abi bu adamlar bir de oy veriyorlar yeeaa" diye hayıflanmışlardı.
Esasen ben de annemi yakından tanırım, ondan pek böyle öğrenci çıkmazdı ama...
Aradaki o mega halk adamları böyle böyle ortaya çıkıyor demekki: Terbiyesizliklerinden!
------------------------------------
En başında da dedim bakın, ben zaten tamamen bir anlamsızım, yani iğneyi kendime, çuvalızı kabama, kazığı da kalbime, boynuzu da kafama çakıyorum gerisi kendiliğinden geliyor.
Diğer yandan bu listedekiler de anlamsız işte.
Ya da bilmiyorum belki ben anlamsız olduğum için benimle ilgili şeyler de anlamsız geliyor olabilir.
Mesela spagetti benim için bir yemek, İtalyanlar için kültür, Pastafaryanlar için de kutsal.
Bu çok anlamlı mesela!
Bu canına yandığımın dünyasında herşey anlamlı herşey doğru, haklı; bir ben bozuğum zaten...
Şimdi siz gideceksiniz, ben ajansı seyredecem.
Sevgiye kalın (^_^)
------------------------------------
Halimi merak halinde olan arkadaşlara sıpeyşıl not:
Altın Huni ödülümü parlattırıyorum bugünlerde.
Adam dedi "Abi bu altın, parlak zaten, paslanma, kararma gibi bir durumu da yok, metalürjik bir gerçek bu."
Sonra bir daha baktı bana.
"Pardon abi, anladım ben seni" dedi.
Ben anlayamadım ama...
5 Yormuyorum:
Yorumundan sonra belki burda bir detay bulurum dedim. herşey var ıkıntının izdüşümleri yok.
Neyse gelmişken yazıya yorum yapayım.
İnşaata topunun kaçmamasına, kaçsa bile sağsalim alıp oyuna dönebilmene sevindim.Bak dinle şimdi...Tanıdığım 10 kadından 6 sı tacize uğradığını söylemiştir. sadece biri lezbiyen. Uzak bir akrabasının ve yakın bir komşusunun kurbanıymış.bir tanesi ilk evliliğinde kocası ve annesinin ensestine tanık olmuş, ikinci evliliğinde kayınbabasının tacizine uğramıştır.Aynı kayınbaba torununa hallenmiştir. Ayrıca ikinci evliliği de kuzeni olan eşinin tecavüzü sonucunda gerçekleşmiştir. Tanıdığım diğer kız(17 yaşında) mahallede komşusunun eşi tarafından tacize uğramıştır.tanıdığım bir erkek kişisi akrabası tarafından tacize uğradıktan sonra yetişkinliğe girerken psikomanik depresif(bipolar bozukluk, isme takılma psikoloji birliği sıkıldıkça tanım değiştirir) nedeniyle tedavi görmüştür hala normal değil. Bazıları için, yaşanılan bu şeyler kimseye anlatılamayacak kadar utanç vericidir. kişi kendi içinde kendine bir sırdaş yaratır. hangisi daha iyi? bir manyak olmak mı? yoksa göğsünü gere gere anlatmak mı?
Dünyada çocuk istismarı ve pedofilide ilk sıralardayız. Çünkü biz çok ahlaklı bir milletiz. Çünkü çocuklar anlatmaya utandığından yıllarca bu tacize boyun eğiyor. Yargıya akseden suçların çok küçük bir kısmı basına akseder bunu da eskiden adliyede çalışan eski bir avukat arkadaşımdan öğrenmiştim.Gelen davaları görsen aklın durur derdi.Bir de sosyal statü zedelenmesin diye yargıya aksetmeyen "kol kırılır yen içinde kalır" tarzı olayları kat.
Çok mu sıkıcı yazdım?idare et bu seferlik.kolay gele.
Sıkıcı olmaması bir yana "kişi kendi içinde kendine bir sırdaş yaratır" kısmına daha fazla nasıl katılabilirim onu düşünüyorum.
Duyup da inanmamayı seçtiğim pek çok şey vardı. Gözümle gördüp de yine inatla inanmadığım...
Özellikle Zülfü Livaneli'nin Mutluluk kitabını okuduktan sonra o kendi içinde bir sırdaş yaratma konusuna o kadar çok şahit oldum ki!
"Her evde bir tencere kaynar da içinde et mi kaynar dert mi kaynar kimse bilmez" der annem. Öyle de...
Şimdi ne desem az, hatta boş. Tecavüzcüsüyle evlendirilen, tecavüzcü zannedilen birinin linç edilip öldürüldükten sonra gerçek tecavüzcünün vicdan azabına dayanamayarak ortaya çıkıp itiraf etmesi, "tecavüz var diye basarım feryadı bak" diye tehdit edenler, cehalet yüzünden diyerek cehaleti suçlarken tahsilin en alasını yapan adamın zontanın en yontulmamışı çıkması, kendisine hayvan gibi davranan erkekten hoşlanan kadın, çiçek gibi karısını bırakıp komşunun tavuğuna dadanan adam...
Söylediğim zaman yobaz oluyorum, faşist oluyorum ama gerçekten insanın içinde samimi bir imanın olduğu, "bacım"ın laftan ibaret olmadığı o din, o ahlak anlayışımızı nasıl da öldürdüler! Küfürün gücü ne ara imana baskın geldi bu kadar!
İşte benim eşcinselliğe değinme sebebim de oydu. İsterlerse uzaylılarla swinger yapsınla ama kendi kendiler yapsınlar bari. Öyle bir hale geldi ki artık medya, aman genç kızların gelişimini kısıtlamayın bırakın hemcinsleriyle de olsa tatmin olsunlar, yok görümcemin kızıyla evlensem haram mı olur, aman bilmemkim hanımın kasık dekoltesi yürek hoplattı, yok ünlü oyuncu dübürüne Çince dövme yaptırdı.... Başka birşey izleme imkanı yok ki arkadaş.
Bizim bildiğimiz, ibadet de gizliydi kabahat de :)
Ben de cevap diye abartıp yeni bir blog mu yazdım ne yaptımsa artıkın :)
Artı yorum yapın zaten arkadaş, yorum yapın diye var burası, yorun beni :) Boşuna "yormuyorum" yazmadık o aparatın adını :))
Aslında son zamanlarda böyle uzun yazıları okuyamaz hale gelmiştim ama hiç atlamadan yazının sonuna gelince şaşırdım açıkçası. Okumuşsun izlemişsin görmüşsün öyle yazıyorsun. Yani fikrin bana uysun uymasın konuşmaya hakkın var. Bir de okumadan izlemeden görmeden bir konu hakkında sayfalarca nutuk çeken insanlar var. Yazıdaki hayata erken atılan çocuk gibi insanlar komik duruma düşüyor ama farkında değiller. Benim çok yakınımda olup da sadece ordan burdan duyduklarıyla tartışmaya çalışan insanlar var. Eline tarih kitabı almamış, muhteşem yüzyıl dan izledikleriyle, tarih doktorası yapmış gibi bir tevazuyla (!) saatlerce konuşanlar mı dersin, ya o aslında öyle değildi sanki diyecek olduğunda lafı ağzına tıkanlar mı dersin, bir filmi izlemeden (ki yazıdaki filmlerden biri) o film hakkında sırf konusundan yola çıkarak sinema eleştirmeni kesilenler mi dersin.. Ya tamam benim dediğimi deme, farklı bir şey söyle ama 'boş' olmadığını ispatlamak için değil. Bazen böyle insanları alkışlayıp sahne arkasına göndermek istiyorum...
Bir de o kadar haklılar ki ufff uffff.. Böylelerine tevazuyla,anlayışla falan yaklaşsan bir dert, haddini bildirme derdine girsen ayrı bir dert. Hani derler ya, "birşey bilmiyorsun, işin kötüsü birşey bilmediğini de bilmiyorsun" diye, aynen o :))
Yorum Gönder