Sona Doğru

Sürekli olarak sınırıma dayandığım hissi içerisindeyim.

Sadece his değil, gidişat da bunu gösteriyor.

---------------------

Tek bir nasihat:
Kendinizi alternatifsiz bırakmayın. Her zaman bir B ve hatta C planınız bulunsun.

Bakın bana, inanılmaz hayalgücüm ve efsanevi hobilerim dışında, şu an yaptığım işten başka yapacak hiçbir işim yok! Eh kimse de hobilere para vermiyor...

Bu nedenle sürekli kendimi köşeye sıkıştırılmış kedi gibi hissediyorum. Herşey üstüme geliyor ve benim hırlamak yada sabretmek yada sağa sola veya kendime zarar vermekten başka yapabileceğim hiç ama hiçbirşey yok.

Hayatımda hiçbir zaman gemileri yakmadım ama yine gemisiz kaldım görüldüğü üzere...

O Okuyana

Sevmiyorum artık.

Hiç kimseyi, hiçbir şeyi...

Sevgi, sevme, sevilme, sevinme... Bitti tamamen.

Hayat denilen şey uzunca bir süredir artık sadece alınan ve verilen nefesler toplamı benim için.

İskender kebap ile bir tabak çamur arasında,

Öpüşmekle küçük parmağımı sandalyenin kenarına çarpmak arasında,

Bir zamanlar günde bir milyon kere dinlediğim şarkılarla osuruk sesi arasında zerre kadar bir fark yok artık.

 

------------------------

 

Ha bir de hayat güzel falan değil!

Hiçbir şey yoluna girmeyecek ve güzel günler de gelmeyecek!

"Gecenin en karanlık anı aydınlığa en yakın olduğu andır" gibi gerizekalıca bir lafı kim icat etti bilmiyorum ama dediğim gibi gerizekalıca bir laf o...

Herşeye rağmen yaşamak denen şey de züğürt tesellisi! 

Vaden dolmuşsa zaten ölüyorsun, dolmamışsa intihar etsen bile başarısız olup bir ömür sümüğünü bile çekemeyen bir felçli olarak o hayatına devam etmen de mümkün.

 

Kendimizi kandırmayalım, yaşam ve ölüm karşısında bir solucandan daha avantajlı değiliz, tam denk konumdayız hatta!

Yaşam savaşının kazananı yada kaybedeni değiliz.

Yaşam bir savaş değil çünkü.

Bir ihtimal fatura kuyruğu olabilir ama.

 

------------------------

 

Ha bir de köpekler gibi özlüyorum seni...